Rozdział 12 "Szalejesz"

-Jeżeli musisz- odparłam obojętnie. Wszedł do środka i stanął obok mnie.

-Przepraszam..- zaczął- Nie powinienem mieć żadnych wątpliwości co do tego co nas łączy. Proszę wybacz mi- spojrzał na mnie błagalnym wzrokiem. 

-Wiesz jak ja się wtedy czułam? 

-Domyślam się. Ale proszę, wybacz mi. Nie chce się z tobą kłócić... Kocham cię- Podszedł do mnie i mnie przytulił. Oddałam uścisk, choć nie jest tak uspokajający jak uścisk Leona.



***

Dziś jest impreza urodzinowa Diego. Franceska i Ludmiła się stroją, jakby szły na kolacje do króla, a ja po prostu siedzę na kanapie i jem chipsy. Nie mam ochoty na tą imprezę. Cały czas myślę o Thomasie.. Nie czuje się przy nim tak jak kiedyś, wtedy byliśmy zupełnie inni, młodsi. Jednak, gdy myślę, że mogę z nim zerwać, cząstka mnie mi na to nie pozwala... Co mam zrobić? 

-Violetta chodź na chwilę!- zawołała Franceska, a ja wstałam z kanapy i poszłam na górę. 

-Tak?- zapytałam podchodząc do niej. 

-Czemu... Nie jesteś przebrana? 

-Bo nie idę na tą imprezę, co chciałaś? 

-Jak to nie idziesz? 

-Nie mam nastroju- westchnęłam. 

-Musisz iść. Bez ciebie to nie to samo- spojrzała na mnie błagalnie- Nie możesz cały czas siedzieć na kanapie i myśleć o Thomasie.... 

-Skąd wiesz, że o nim myślę? 

-Bo od kąt przyszedł do ciebie z kwiatami, jesteś nieobecna. 

-Boje się, że to co jest pomiędzy nami zanika. 

-Nie możesz o nim ciągle myśleć.. Nawet jeżeli wam się nie uda, Thomas nie jest jedynym facetem, jest jeszcze wiele innych. A może ten z którym będziesz do końca życia, jest bliżej niż myślisz- powiedziała z uśmiechem. 

-Może masz rację..- przytuliłam ją- A po co mnie wołałaś? 

-Żebyś m powiedziała czy wyglądasz dobrze. 

-Wyglądasz wspaniale. 

-Dziękuję- uśmiechnęła się- Więc idziesz? 

-Idę- powiedziałam i poszłam do pokoju, gdzie się przebrałam, a później zrobiłam sobie delikatny makijaż. Po chwili podeszła do mnie Lu i zbadała mnie wzrokiem. 

-Przebierz się- powiedziała stanowczo. 

-Czemu? 

-Bo idziemy na imprezę, a nie na spacer- powiedziała i otworzyła moją szafę, wyjęła z niej pudrową sukienkę, kończącą się w połowie ud i podała mi ją. 

-Mam się w to ubrać?

-Tak. Tylko szybko, bo jeszcze makijaż i fryzura czekają- westchnęłam, i zaczęłam ubierać tą sukienkę, bo wiedziałam, że z nią i tak nie wygram.
-Fran, przynieś mi moje kosmetyki!- krzyknęła, a już po chwili blondynka miała obok siebie duże pudełko z chyba wszystkim z czego można zrobić makijaż.

***

-Jest idealnie!- powiedziała po kilkudziesięciu minutach- Załóż jeszcze te czarne szpilki i idziemy- Po kilku minutach wyszłyśmy z domu i kierowałyśmy się do odpowiedniego klubu. Nie śpieszyłyśmy się, bo i tak jesteśmy już spóźnione, zresztą ten klub jest jakieś dziesięć minut pieszo, w szpilkach, może piętnaście. 

-Wchodzimy!- krzyknęła blondynka, gdy byłyśmy pod odpowiednim adresem. Weszłyśmy do środka. W całym pomieszczeniu była głośna muzyka i kolorowe światła. A na parkiecie z kilkadziesiąt osób. To się postarał. 
Odwróciłam się, aby powiedzieć coś dziewczynom, ale ich już tam nie było. Westchnęłam i usiadłam przy stoliku, obserwując wszystkie bawiące się osoby. Po chwili zauważyłam jak Franceska i Diego tańczących na środku parkietu, uśmiechnęłam się, bo naprawdę zgrana z nich para.

***

Minęła godzina, a ja nadal siedzę w tym samym miejscu i patrzę na to, jak inni się bawią. Po chwili zauważyłam Leona i się uśmiechnęłam. Wyglądał naprawdę wspaniale... Niebieska koszula, jasne jeansy i jeszcze te jego włosy postawione na żelu... Podszedł do mnie i usiadł obok. 

-Czemu tutaj siedzisz?- westchnęłam. 

-Nie mam ochoty tańczyć. 

-Nawet ze mną?- poruszał zabawnie brwiami. 

-Wybacz, nawet z tobą- zaśmiałam się. 

-Jeden taniec cię nie zabiję- powiedział, chwycił mnie za rękę i pociągnął na parkiet. W tym momencie zamiast szybkiej muzyki, włączyli wolną. Przyciągnął mnie bliżej siebie i powoli tańczyliśmy. Nie powiem, czułam się dobrze, za dobrze. Położyłam głowę na jego ramieniu, a on swoje dłonie położył na moich biodrach- Wyglądasz ślicznie- szepnął mi na ucho, a ja się zarumieniłam, czego na szczęście nie zauważył. 

-Ty też wyglądasz wspaniale- powiedziałam napawając się jego zapachem. 

-Starałem się. 

***

Miał być jeden taniec, ale to był dopiero początek. Chyba wszyscy faceci w tym klubie są już pijani, ale mi to nie przeszkadza, nadal tańczę z Leonem i nie zamierzam przestać. Czuje się przy nim wspaniale. 

-Kocham cię- wybełkotał po kilku następnych minutach. Uśmiechnęłam się, pomimo tego, że wiem, że jest nietrzeźwy- I jesteś strasznie seksowna- mówił dalej. a jego ręce zsunęły się na moje pośladki. 

-Ty też wyglądasz seksownie- uśmiechnął się, a po chwili mnie namiętnie pocałował. Nie wiedząc czemu oddałam pocałunek. Nie wiem co robię, naprawdę nie wiem, ale coś mnie przyciąga do niego. Nawet wtedy, gdy ma potargane włosy i jest pijany. Nie umiem powiedzieć co to jest... A może mi się podoba? To nie jest wykluczone. Przez dłuższą chwilę się całowaliśmy, czułam jak bije mi serce, ale podobało mi się to. Zaczęłam przez jego cienką koszulę, macać jego umięśniony tors. 

-Szalejesz- wymruczał mi prosto w usta i znów je pocałował. 

-I wcale nie żałuję- odpowiedziałam zgodnie z prawdą.
-Uwierz, że ja też- jego ręce cały czas zmieniały położenie na moim ciele, a ja czułam jakieś przyjemne dreszcze.

*** *** ***
Taki nijaki, nie ?
Trochę krótki, ale kit z tym
Kocham to opowiadanie xD
Nie miało być tu żadnego zbliżenia Leonetty, ale tak chyba będzie ciekawiej
Przypominam o Zakładce 'Pytanie do bohatera'
Do następnego, poniżej trzecia część OP :*
Suzzy V.
Next = wystarczająca ilość komentarzy <3